سندرم آشیانه ی خالی چیست ؟
بعد از بزرگ شدن فرزندان، ترک کردن خانه برای ادامه تحصیل یا به قصد مستقل شدن و ازدواج ، برای والدین احساس تنهایی و افسردگی به وجود می آورد که تا میزانی این احساس طبیعی است. گذراندن ساعاتی در اتاق فرزندان در نبود آنها و یا تماس تلفنی می تواند از این میزان دلتنگی بکاهد. اما والدین گاه دچار سندرم آشیانه ی خالی می شوند. آن ها احساس می کنند زندگی مفیدشان به پایان رسیده، زیاد گریه می کنند، تمایلی به حضور در اجتماع و جمع دوستان ندارند و یا حتی ممکن است تمایلی به سر کار رفتن نیز نداشته باشند.
راه های عملی مختلفی وجود دارد که به این والدین کمک می کند تا در این مواقع احساس بهتری داشته باشند. در بسیاری خانواده ها مادر بودن یک شغل تمام وقت است. اما مسلما همین مادر قبل از فرزند داشتن سرگرمی ها و فعالیت هایی داشته است. رفتن فرزندان می تواند فرصتی برای پرداختن به فعالیت های پیش از بچه دار شدن باشد. باید سعی کرد با نقش جدید خود در زندگی فرزندان و همچنین تغییری که در هویت به عنوان پدر و مادر صورت گرفته کنار آمد چرا که رابطه بافرزندان به تدریج شبیه به دو هم سال خواهدگردید و باید سعی کرد حریم شخصی بیشتری برای فرزندان قائل شد. رابطه با گروه همسالان، سفر، پرداختن به علائق شخصی و ورزش، از جمله برنامه ریزی های کمک کننده می تواند باشد.
نظر شما