“عشق، خوشحالی و رضایت از زندگی همه و همه نیازمند وجود شخصی با عنوان شریک عاطفی در زندگی شما است و بدون وجود این شخص، زندگی بی معنا، پوچ و از دست رفته است.”
از نظر شما آیا عبارت بالا درست است؟ تا چه میزان با این عبارت موافقید؟ به راستی چه کسی مسئول خوشبختی و خوشحالی شما است؟
تکیه بر شخصی دیگر برای خوشحال، خوشبخت و راضی بودن عواقب خود را خواهد داشت. آن شادی و خوشحالی که تنها با وجود دیگری به وجود آید نه عشق است و نه خوشحالی واقعی بلکه تنها وابستگی است و وابستگی بیش از حد دستورالعملی ویژه برای پرورش کنترلگری، خشم، ناخشنودی و نارضایتی و بسیاری موارد دیگر خواهد بود.
هرچه بیشتر توانایی ایجاد شادی درونی داشته باشید در رابطه با فردی دیگر نیز خوشحال تر هستید بنابراین هیچ کس مسئول خوشبختی و خوشحالی شما نخواهد بود جز خود شخص شما.
نظر شما