در سادومازوخیسم (آزارگری و آزارخواهی ) فرد از آزار دادن، بی احترامی و تحقیر دیگری و یا از آزار دیدن مورد بی احترامی قرار گرفتن یا تحقیر شدن لذت برده و موجب ارضای روانی او خواهد شد.
از نظر “زیگموند فروید” آزارخواهی ناشی از برگشت تخیلات تخریبی به طرف خود است.
سادومازوخیسم را می توان به طور قابل توجهی به شکل اذیت و ارعاب در زندگی روزمره مشاهده کرد به این گونه که در یک رابطه به جای همکاری و همدلی طرفی از رابطه تمایل دارد از دیگری ضعیف تر باشد زیرا این گونه خود را از خودگذشته و در نتیجه جذاب می داند و در مقابل طرف دوم از قدرت داشتن و آزار دیگری لذت می برد. ممکن است شخص آزار خواه به دلیل ترس از خشم و یا جلوگیری از ناراحتی طرف مقابل تسلیم خواسته های او می شود.
سادومازوخیسم، تنها بعد جنسی ندارد بلکه آزار خواهی و آزارگری می تواند به صورت آزارهای جسمی مانند کتک خوردن و کتک زدن و آزارهای روانی مانند انکار خود، منع لذت برای خود، از خودگذشتگی های افراطی و اجبار خود به خوب بودن با وجود آزار دیدن باشد. حتی تحمل رنج و آسیب های یک رژیم غذایی سخت با وجود آن که از آسیب های آن مطلع هستید نیز نوعی آزارخواهی به شمار می آید.
هیچ نظریه علمی و قطعی مبتنی بر توضیح ریشه ی سادومازوخیسم وجود ندارد. برخی، آسیب های دوران کودکی مانند سوءاستفاده ی جنسی را از دلایل آن می دانند با این وجود گاه می توان نشانه هایی از آن را در کودکی مشاهده کرد برای مثال کودکی که همیشه در بازی های جنگی تمایل به دستگیر و یا شکنجه شدن دارد.
در نهایت، اگر شما تا کنون از آزار دیدن و یا آزار دیگری به صورت ذهنی، احساسی و یا جسمی لذت برده اید می توان گفت شما نیز در حال پیش رفتن به سمت رفتارهای سادومازوخیسمی هستید.
نظر شما