” معلمم منو دوست نداره برای همین فقط من نمره ی بدی گرفتم.” ، ” اول اون منو زد.” ، ” مامان، من امروز هم دیر به مدرسه می رسم چرا زودتر بیدارم نکردی؟”
به فرزندان خود بیاموزید تا مسئولیت اشتباهاتشان را بپذیرند، اشتباه کردن فرصتی برای یادگیری است و تاکید بر بی عیب و نقص بودن به معنای هدر رفتن این فرصت ها است.
این که کودکان و نوجوانان (مانند برخی بزرگسالان) سعی در نپذیرفتن مسئولیت خطاهای خود دارند می تواند دلایل متعددی داشته باشد، دلایلی مانند فرار از مورد تائید قرار نگرفتن از جانب دیگران و پیامدهای آن، حفظ تصویر شخصی خود با عنوان “بچه ی خوب”، ترس از تنبیه شدن، ترس از شکست و عدم موفقیت، داشتن الگوی نامناسب و یا حتی انتقام.
به آن ها کمک کنید تا مسئولیت پذیر باشند، کودکانی که والدینشان مدام در حال سرزنش آن ها، انتقاد و یا مقایسه ی آن ها هستند همیشه به دنبال فرد یا چیزی می گردند تا تقصیر را به گردن او بیاندازند بنابراین صبور باشید، رفتار پرخاشگرانه به کودک ترس، انکار مسئولیت و دروغ را می آموزد.
همچنان که با او همدری می کنید به او گوشزد کنید که باید مسئولیت خطای خود را بپذیرد، “من می دانم از این که دیر به مدرسه برسی احساس ناراحتی و یا خجالت می کنی و حتی ممکن است جریمه شوی، اما کسی مقصر نیست چون تو خودت به موقع بیدار نشدی.” در ادامه به او یاد دهید تا از اشتباهش درس بگیرد، ” به نظرت از این به بعد باید چی کار کنی تا به موقع به مدرسه برسی؟”
فردی که در خانواده ای پرورش می یابد که سرزنش شیوه ی زندگی آن ها است تمایل بیشتری به عدم پذیرش مسئولیت دارد. والدینی که بر راه حل متمرکز می شوند و نه سرزنش، فرزندانی مسئولیت پذیر تربیت خواهند کرد بنابراین خود الگوی مناسبی باشید و اگر مرتکب اشتباهی می شوید آن را بپذیرید. افرادی که توانایی پذیرش مسئولیت خطاهای خود را دارند انعطاف پذیرتر، در چالش های دشوار موفق تر و به مشکلات با دیدی خلاقانه و سازنده تر نگاه می کنند.
نظر شما